οικόσιτο κουνέλι

Ένα υγιές οικόσιτο κουνέλι μπορεί να ζήσει 6-10 έτη. Του αρέσει να πετά εδώ κι εκεί παιχνίδια και να ροκανίζει χαρτόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμα και να συμφιλιωθεί με γάτες και σκύλους. Αν και συχνά εγκλωβίζονται σε μικρούς χώρους, τα κουνέλια μπορούν εξίσου να περιφέρονται ελεύθερα, παρόμοια με γάτες και σκύλους, οπότε ονομάζονται ‘οικιακά κουνέλια’.

 Μεγάλα, φτηνά κλουβιά είναι δυνατό να κατασκευαστούν από 'Idea-cubes', που μπορούν να εντοπιστούν σε πολλά καταστήματα.
Τα θηλυκά κατοικίδια κουνέλια πρέπει να στειρώνονται σε μικρή ηλικία, καθώς είναι επιρρεπή στον καρκίνο της μήτρας και μπορεί να υποφέρουν και να οδηγηθούν στο θάνατο αργότερα, αν δεν το αποτρέψουμε. Εκτός αυτού, η στείρωση θα μειώσει πιθανή επιθετική συμπεριφορά που σχετίζεται με τη γέννα. Ο ευνουχισμός των αρσενικών δημιουργεί επίσης πολλά πλεονεκτήματα σχετικά με την υγεία και τη συμπεριφορά τους. Ορισμένα κουνέλια μπορούν να γίνουν υπερβολικά επιθετικά προς άλλα, εκτός κι αν γίνεται προσπάθεια να συμφιλιωθούν μεταξύ τους με τον καιρό. Η στείρωση ή ο ευνουχισμός και των δύο είναι το κλειδί για την επιτυχία αυτής της προσπάθειας.
Σε αντίθεση με τις γάτες, δεν επιτρέπεται να αφαιρούμε τα νύχια των κουνελιών. Καθώς δε διαθέτουν πέλμα στο κάτω μέρος των ποδιών, τα κουνέλια χρειάζονται τα νύχια για ισορροπία. Επομένως, η αφαίρεση των νυχιών από τα πόδια του κουνελιού το καθιστά ανίκανο να περπατήσει, με αποτέλεσμα να σκοντάφτει διαρκώς.


Με την προϋπόθεση ότι δέχονται σωστή φροντίδα, τα κουνέλια μπορούν να γίνουν φιλικά και παιχνιδιάρικα κατοικίδια. Εκτρέφονται σε πολλές περιοχές του κόσμου, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Τα κουνέλια που διατηρούνται σε εσωτερικούς χώρους είναι κατά κανόνα πιο υγιή και πιο κοινωνικά από όσα διατηρούνται σε εξωτερικούς χώρους. Αν στεγάζονται σε εσωτερικό χώρο και δε διαθέτουν πρόσβαση σε επικίνδυνα σημεία (ιδιαίτερα ηλεκτρικά καλώδια και φυτά που πιθανώς να είναι τοξικά), είναι σχετικά ασφαλή από αρπακτικά, παράσιτα, ασθένειες και ακραίες θερμοκρασίες. Τα κουνέλια που διατηρούνται σε εξωτερικό χώρο πρέπει να διαθέτουν καταφύγιο που να θερμαίνεται το χειμώνα και να σκιάζεται το καλοκαίρι. Τα οικιακά κουνέλια αισθάνονται άνετα σε θερμοκρασίες μεταξύ 10 και 21 βαθμών Κελσίου, ενώ δεν ανέχονται θερμοκρασίες άνω των 32 βαθμών Κελσίου.
Οι κτηνίατροι που εξειδικεύονται στα κουνέλια συστήνουν μια διατροφή αποτελούμενη από καθαρό νερό, ορισμένη ποσότητα συσκευασμένων συνθετικών τροφών και άφθονο σανό καθημερινά. Πρόσθετα λαχανικά (2 κούπες ανά 2,3 κιλά σωματικού βάρους) πρέπει να παρέχονται: καλές επιλογές αποτελούν το μαρούλι (όχι τύπου iceberg), ο μαϊντανός, το αγριοραδίκι, το αντίδι και ο βασιλικός. Καρότα και φρούτα πρέπει να παρέχονται με φειδώ.
Κατάλογος με κατάλληλα φυτά για τη διατροφή των κουνελιών



Αγγελική, Αγκινάρα (φύλλα), Αγριάνιθο, Αγριοκεχρί, Αγριομαϊντανός, Αγριομάραθο, Αγριομηλιά, Αγριομουριά, Αγρωστώδη, Ακακία, Αλσίνη, Αμπέλι, Αμυγδαλιά, Ανθρίσκος ο ασλόφιλος, Άνισον, Αντίδι, Αντράκλα, Αραβόσιτος, Αρακάς, Αραχίδα, Αρνόγλωσσο, Αχλαδιά, Βανάνα, Βατόμουρο, Βελανιδιά, Βερυκοκία, Βιβούρνο / ψευδοδάφνη, Βίκος, Βρώμη,

 Βρώμος, Γιασεμί, Γογγύλι (ρίζες, φύλλα), Γουλί, Δάλια, Δενδρολίβανο, Δρυς, Δυόσμος, Ελελίφασκος, Ελκά, Ερείκη, Ζαχαρομπίζελο, Ζωχός, Ηλίανθος ο ετήσιος, Ηλίανθος κονδυλόρριζος, Ηράκλειον σφονδύλιον, Θυμάρι, Κάλαμος, Καρνίλια, Καρπούζι (φλοιός), Καρύδια, Κάρυξ, Καρότο, Καστανιά, Καψέλλα, Κέδρος, Κερασιά, Κισσός, Κολλητσίδα, Κουκιά, Κουμαριά, Κουτσομηλιά, Κράμβη, Κράμβη αγροδίαιτος, Κριθή, Λάπαθο, Λαχανίδα, Λάχανο Βρυξελλών, Λεπτοκαριά, Λεύκη, Μαϊνδανός,

 Μάραθο, Μαρούλι, Μελικουνιά, Μελίλητος, Μηδική δενδρώδης, Μηδική εδώδιμος, Μήλα, Μολόχα, Μουριά, Μπιζέλι, Νεροκάρδαμο, Νερομολόχα, Ονοβρυχία, Οξυά, Παστινάκα άγρια, Παντζάρια, Πασχαλιά, Πατάτα, Πεπόνι, Πεύκη, Πικραλίδα, Πιπεριά, Πίτυρα, Πολύγονον, Πορτοκάλι, Πράσσο, Πτελέα, Ραπάνι, Ρίγανι, Ροδάκινο, Ροδιά, Σέλινο, Σηνέκιο κοινό, Σίτος, Σκόρδο, Σκουλόχορτο, Σμέουρο, Σόγια, Σπανάκι, Σπάρτο, Συκιά, Σύμφυτο φαρμακευτικό, Τεύτλο, Τεύτλο κτηνοτροφικό, Τουσσίλαγκο, Τριφύλι, Τσίπουρα σταφυλιών, Φαγόπυρον, Φαγόπυρον λιβαδιών, Φασολιά, Φάφαρις, Φιλύρα, Φράουλα, Χαρουπιά, Χηνοπόδιον ο καλός Ερίκος, Ψυλόχορτο

Τα οικιακά κουνέλια είναι απαραίτητο να ελέγχονται καθημερινά, καθώς είναι πιθανό να παρουσιαστούν ξαφνικά μολύνσεις και ασθένειες. Τα ''δόντια'' δεν πρέπει να μακραίνουν υπερβολικά, διότι σε αυτήν την περίπτωση εμποδίζουν το κουνέλι να τραφεί. Δε συστήνεται να ακονίζουμε ή να κόβουμε τα δόντια του κουνελιού. Είναι προτιμότερο να απευθύνεται κανείς σε έναν κτηνίατρο. Τα δόντια ενός κουνελιού ενδέχεται να μακρύνουν μέχρι και 12 χιλιοστά το χρόνο. Τα νεαρά κουνέλια έχουν μικρά και λευκά δόντια, ενώ τα ηλικιωμένα μακρυά και κίτρινα.
Το μουστάκι του κουνελιού είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο όργανο και δεν πρέπει ποτέ να κόβεται. Τα μάτια πρέπει να διατηρούνται καθαρά, χωρίς τσίμπλες. Ο έλεγχος των οπισθίων του κουνελιού είναι απαραίτητος, καθώς τα απορρίμματα που πιθανώς παραμένουν θα προσελκύσουν μύγες, οι οποίες θα αφήσουν αυγά και θα σχηματίσουν κάμπιες. 

Στη συνέχεια, οι κάμπιες θα τραφούν με σάρκα προκαλώντας έντονο πόνο στο ζώο. Επίσης, πρέπει τα αυτιά, όπως και κάθε άλλο μέρος του σώματος, να είναι καθαρά.